Doğumdan 1-2 hafta önce Rüya'nın NST'sinde kasılmalar görülmüş ama Rüya bunların hiçbirini hissetmemiş ta ki doğum gecesine kadar. Doktorunun son kontrolünde, (09.03.2013) 'kasılmalar düşük ölçüde, bebek daha gelmez' demesine rağmen gece saat 01.00'de 15 dakikada bir kasılmalarıyla Alya, artık çıkmak istediğinin sinyallerini vermiş. (normalde beklenen tarih 17.03.2013 olmasına rağmen) doktoru Rüya'ya kasılmalarının aralığı düşene kadar evde bekleyebilirsin demiş, saat 04.00'te kasılmalar 10 dakikada bir'e düşünce hastaneye doğru yola koyulmuşlar. Normal doğum olacağı için Rüya hemen NST'ye bağlanılıyor, heyecanlı ve bir yandan da korkulu bekleyiş başlıyor. Normal doğum korkusu sarıyor ama kızını kucağına alacak diye korktuğu kadar da heyecanlı. Saat 5:00'te yarım saatliğine uyuyor, uyandığında ilk muayene başlıyor; acaba bebek gelmeye hazır mı diye?? Ama yok Alya daha hazır değil, biraz daha bekletecek belli. Kasılmalar 5 dakikada bir'e iniyor. Artık ailelerin hastaneye gelmeleri için haber veriliyor, bebeğimiz gelecek diye !!
Saat 09:00; Rüya'nın kasılmaları artık iyice canını acıtmaya başlamış, doktoru kasılmalar geldiğinde pilates topunun üzerine oturup hafif hafif zıplamasını istemiş, bebeğin aşağıya inmesini kolaylaştırmak adına. Bu arada Rüya ara ara yürüyüşlerini de hastane içinde yaparken artık saat 10:00'u gösterdiğinde yapılan muayenede hala bebeğin gelmediğini, beklemesi gerektiğini duyduktan sonra Rüya yorgunluk ve acısından yatağından kalkamaz olmuş. Saat 11:00'de.. 13:00'de..15:00'de muayenelerine devam edilmiş ama durum hep aynı, 3 cm-4 cm' lik açılma ve bebeğin kafası bir türlü aşağıya inmiyormuş. Doktor, Alya'nın kalp atışlarının hızlandığını bebeği almasının gerektiğini belirtmiş, Rüya'ya bir gün daha bekleyebilirsin seçeneği de sunmuş, tabiki de riskleri dile getirerek. Hiçbir annenin, o noktada, söz konusu bebeği olunca risk alacağını sanmıyorum. Rüya da risk almayıp sezaryeni kabul etmiş. Toplamda 15 saatlik sancılı bekleyişin sonunda artık Rüya doğuma girip Alya'yı kucağına almak için ameliyathane yoluna koyulmuşlar.
Sonunda :) |
10.03.2013 Hoşgeldin Alya |
Sancılı bekleyişin ardından Rüya'yı bir zorluk daha bekliyormuş, emzirmek !! Rüya'nın dikiş ağrılarının yanı sıra göğüs tıkanıklıkları olduğu için maalesef 'acıların annesi' olarak hastaneden evine gitmiş.
Eve çıktıktan sonra, Rüya dikiş ağrıları sebebiyle 2 haftada anca kendini toparlayabilmiş. Göğüs tıkanıklığı 3-4 ay gibi bir süreçte sonlanmış.
Mutlu Son |
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder